In de 13^de eeuw werd hier een Augustijner klooster gesticht op vruchtbaar land aan een riviertje. De naam komt van de bron die er nog steeds is. Onder Hendrik de VIII werden de kloosters ontbonden en werd het woonhuis.

In de 18^de eeuw ontstonden de huidige gebouwen. Maar wij komen voor de tuinen en ommuurde rozentuin. Door een uitgestrekt parklandschap met eeuwenoude bomen lopen we naar de rozentuin. En juni is de beste maand om deze te bezoeken, wat alle rozen staan in veelal geurend in bloei. Na afloop hebben wat gedronken bij de paardenstallen. Bij de uitgang staan prachtige rozen te koop, maar wat lastig om in de bus mee naar huis te nemen.

Het is een groot landgoed, sinds 1952 onderdeel van de National Trust. Je kunt uren wandelen door het parklandschap.

Vergeet ook niet het huis te bezoeken en ontdek de laatste resten van het klooster en de overgang naar een Tudors huis.